Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/123

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Chrząkała, ciągle chrząkający.

Chrząstka, twarda sprężysta tkanka w ciele ludzi i zwierząt kręgowych, miększa od kości.

Chrząstkowacieć, zamieniać się w masę chrząstkową.

Chrząstkowaty, podobny do chrząstki: C-e ryby, mające szkielet nieskostniały.

Chrząstkowy, złożony z chrząstek; nieskostniały.

Chrząstniak, narośl o składzie chrząstkowatym.

Chrząszcz, chrząszcze lub tęgopokrywe, jeden z rzędów, należących do gromady owadów, mających skrzydła górne twarde, a spodnie błoniaste; Żuk (fig.); C. kartoflany — p. Złotka kolorado.

Chrząszczyk, zdr. mały chrząszcz.

Chrzciciel, tylko w wyrażeniu o św. Janie C., który udzielił Chrztu św. Chrystusowi Panu; ten co chrzci.

Chrzcić, chrztu udzielać, odprawiać chrzest św: do chrztu trzymać; nazywać, mianować; żart. oblewać, skrapiać wodą; C. wino = rozprowadzać wodą; ćwiczyć, bić, smagać; C. ś. = przyjmować chrzest, przechodzić na wiarę chrześcijańską.

Chrzcielnica, w kościele naczynie z wodą święconą do chrzczenia (fig.).

Chrzciny, obchód chrztu, uczta z powodu chrztu; żart. bicie, chłosta, baty.

Chrzczony, który chrzest otrzymał, wychrzczony, neofita.

Chrzest (chrztu), jeden z 7-miu Sakramentów, obrządek przyjęcia kogo na łono kościoła chrześcijańskiego; nadanie imienia, nazwy dzwonowi, okrętowi, kopalni i t. p. przy poświęceniu; doświadczenie, próba, ciężkie przejście; C. żart., baty, cięgi, łaźnia; C. ogniowy, znajdowanie się żołnierza pierwszy raz w bitwie.

Chrzestny, -na, na chrzcie otrzymany; do chrztu trzymający (-a).

Chrześcijanin, wyznawca nauki Chrystusa.

Chrześcijanka, wyznająca naukę Chrystusa.

Chrześcijański, przym. od Chrześcijanin; miłościwy, uczciwy; po chrześcijańsku, podług nauki Chrystusa, jak przystoi na chrześcijanina, zwyczajem chrześcijan, uczciwie, porządnie, zgodnie.

Chrześcijaństwo, religja chrześcijańska; ogół chrześcijan, chrystjanizm.

Chrześniaczka, córka chrzestna.

Chrześniak, syn chrzestny.

Chrzęst, odgłos łamania, szelest, brzęk, szmer, szczęk, chrobot.

Chrzęszczeć, wydawać szelest, chrzęst, rzęzić, grać (w piersiach), chrzypieć.

Chrzęścić, dok. Chrzęsnąć, wydawać szelest, chrzęst, szczęk, szeleścić, skrzypić, chrobotać, zgrzytać, chrupotać.

Chrzęść, część ogona końskiego, z której włosień wyrasta.

Chrzypiećp. Chrypieć; w myśl. wydawać głos właściwy słonce.

Chuch, Chuchnięcie, głos tchu wypuszczonego, dech; ani chuchu, ani duchu = ani śladu.

Chuchać, dok. Chuchnąć, ciepły dech wypuszczać ustami na wpół otwartemi; ściągnąć, ukraść; C. na kogo = pieścić zbytnio, obchodzić się delikatnie, cackać: C. w garść = doznać zawodu, nie mieć nic.

Chuchrak, Chuchro, słabowity, bezsilny, mizerak, charlak, biedak.