Ozimina, zboże siane na jesieni, przed zimą.
Ozimny, Ozimy, (o zbożu) siany na jesieni, nie jary; zrobiony z ozimego zboża.
Ozionąć, tchem owiać, otchnąć; o. wzrokiem = chciwe oko na co rzucić, ogarnąć chciwym okiem, pożądać; o. kogo = zniewolić.
Ozłacać, dok. Ozłocić; pozłacać z wierzchu, ze wszystkich stron; nadać wygląd złota (słońce ozłociło góry); obsypać złotem, hojnie za co wynagrodzić; o. czyje ręce = dać, przekupić go; o. ś., zostać ozłoconym, wzbogacać się.
Oznaczać, dok. Oznaczyć; dawać znaki koło czego, znaczyć, znakami odróżniać; opatrywać znakiem, cechą; wyrażać, uwydatniać; określać, wskazywać, ustalać; mieć pewne znaczenie, wyrażać jakieś pojęcie; świadczyć o czym, dowodzić czego; zapowiadać, zwiastować co; w logice: odnosić ś. do pewnego zakresu.
Oznaczalny, dający ś. oznaczyć.
Oznaczenie, opatrzenie znakiem, naznaczenie, określenie, zaznaczenie, wyrażenie, uwydatnienie, zapowiedzenie, dowodzenie.
Oznaczyć, dok. od Oznaczać.
Oznajamiać, obeznawać z czym, zapoznawać z kim, robić znajomość, zaznajamiać, uczyć ś. czego, poznawać co; o. ś. z czym = obeznawać się.
Oznajmiać, dok. Oznajmić; dawać znać o czym, zawiadamiać, donosić, opowiadać; o. z czym = obeznawać; w gram., tryb oznajmujący = oznaczający czynność istotną, dokonaną, dokonywającą ś. a. mającą ś. dokonać.
Oznaka, znak, cecha, godło, znamię; w med., objaw, symptom.
Oznamionować, oznaczyć, położyć znamię na czym, odznaczać.
Ozokeryt, gr., cerezyna, wosk ziemny.
Ozon, gr., tlen czynny, odmiana tlenu, gaz bezbarwny, charakterystycznego fosforowego zapachu, posiadający własności dezynfekujące i lecznicze, zwłaszcza w chorobach piersiowych.
Ozonizator, gr., przyrząd do wytwarzania ozonu za pomocą elektryczności (2 fig.).
Ozonol, gr., środek dezynfekcyjny i odświeżający powietrze.
Ozonometr, gr., narzędzie do mierzenia zawartości ozonu w powietrzu.
Ozorek, zdr. od Ozór; język bydlęcy, użyty do przygotowania jakiej wędliny; salceson z o-iem; rodzaj grzyba.
Ozór, język bydlęcy; potrawa z ozoru bydlęcego; mleć o-em = mówić dużo i prędko.
Ozuchwalać, dok. Ozuchwalić; czynić zuchwałym, rozzuchwalać; o. ś., stawać ś. zuchwałym.
Ozuwać się, dok. Ozuć ś.; wdziać obuwie.
Ozwać się — p. Odezwać się.
Ozwierciedlić, obstawić zwierciadłami, obwiesić lustrami.
Ozwyczajać się, dok. Ozwyczaić ś.; przyzwyczajać ś., przywykać do czego, oswajać ś. z czym.
Oźrebić się (o klaczy, o oślicy), urodzić źrebię.
Ożada, brzuchopełz tyłoskrzelny.
Ożałować, odżałować, opłakać.
Ożanka, roślina z rodziny wargowych (fig.).
Ożenek, ożenienie ś.
Ożenić, dać żonę komu, połączyć kogo węzłem małżeńskim; przen. połączyć, skojarzyć; o. ś., wziąć żonę, połączyć ś. związkiem małżeńskim.
