Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/1044

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Ostromlecz, roślina z rodziny ostromleczowatych, wilczomlecz (fig.).

Ostronos, zwierze ssące z rodziny niedźwiedzi, zdeb (fig.).

Ostronosy, mający nos a. dziób śpiczasty.

Ostrooki, mający wzrok bystry.

Ostropest, roślina z rodziny złożonych.

Ostropysk, pysk ostro siekący; ryba miecznik.

Ostrosłup, bryła geometryczna, mająca wielokąt w podstawie, a ściany trójkątne, schodzące ś. w jednym punkcie, cz. wierzchołku, piramida (fig.).

Ostrosłupowy, trójkątno-piramidalny; kloc o. = ostrosłup ścięty.

Ostrość, przymiot rzeczy ostrych, wyostrzonych; cecha postępowania ostrego, wymagającego, szorstkiego; wyrazistość, bystrość.

Ostrośpiczastyp. Ostrokończasty.

Ostrouszek, pies myśliwski: mieszaniec wyżła z kundlem.

Ostrowidz, drapieżne zwierzę z rodziny kotów, ryś (fig.); człowiek bystrego wzroku.

Ostrowisko, gromada wysp, archipelag.

Ostrowłosy, mający ostre, szorstkie włosy.

Ostroża, roślina z rodziny amarylkowatych, furkroja.

Ostrożek, zdr. od Ostróg.

Ostrożeń, roślina z rodziny złożonych (fig.).

Ostrożka, zdr. od Ostroga.

Ostrożkówka, motyl z rodziny słonecznic (fig.).

Ostrożnie, przysł. uważnie, oględnie, przezornie, delikatnie, z obawą, niepewnie.

Ostrożnieć, stawać ś. ostrożnym.

Ostrożniś, człowiek niezmiernie ostrożny.

Ostrożność, baczność, oględność, przezorność, obawa, niepewność, rozważność, delikatność.

Ostrożny, baczny, przezorny, oględny, rozważny, uważny.

Ostróg, ostrokół; zamek obronny; baszta, warownia; więzienie, turnia.

Ostrów, kępa na rzece, jeziorze, stawie, gęsto obrosła; wyspa; ostrokół (fig.).

Ostróżek, zdr. od Ostróg.

Ostróżka, roślina z rodziny jaskrowatych (fig.); mała ostroga; pewien rodzaj rogu u obu nóg koguta, służącego mu za broń w czasie walki; choroba żyta.

Ostruda, roślina z rodziny traw.

Ostrugać, Obstrugać, oskrobać z czego naokoło, ogładzić czym ostrym.

Ostrużyny, to, co zostało po ostruganiu, wióry, opiłki, łupiny, obierzyny.

Ostry, przysposobiony do krajania, do cięcia, ostro zakończony, śpiczasty (igła, szpilka o-a); wzdłuż wyostrzony, sieczny (o-a krawędź, o-a szabla; każde narzędzie, służące do krajania, rą-