Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0991

szukańczy (baba zmienna czarowała go = kuglarka, oszustka).

Zmieńca, zmiennik, wiarołomca, odstępca, perekińczyk.

Zmierać, zamierać, obumierać, drętwieć (Z. na samo wspomnienie).

Zmierzk, zmirk, zmierzch.

Zmierznąć, obmierznąć.

Zmieszkać, niedok. zmieszkiwać, 1) spóźnić się, zbałamucić, ociągnąć się (dziś nie wczas, jeśliś zmieszkał wczoraj); 2) zatrzymać się, zabawić się, zastanowić się (chcąc sprawiedliwie osądzić, trzeba nad tem Z.); 3) wytrwać, wymieszkać, utrzymać się (ani zmieszkają niesprawiedliwi przed oczami twemi); 4) wybyć, przebyć, przeżyć (30 lat zmieszkawszy na świecie, umarł); 5) Z. co = ociągając się opóźnić.

Zmieszkałość, zaniedbanie.

Zmieszkiwać, p. Zmieszkać.

Zmieszyć, zmieszać.

Zmieść, niedok. zmiatać, 1) zrzucić (Z. suknię z siebie; Z. kogo z urzędu = złożyć; koń zęby zmiata; Z. z siebie zarzut = oczyścić się z niego); 2) Z. dane słowo, Z. się z danego słowa = zrzucić się z niego, cofnąć je.

Zmiędzy, zpomiędzy.

Zmigrosz, kutwa, liczykrupa.

Zmijać, p. Zminąć.

Zmilczawać i Z. się, p. Zmilczeć.

Zmilczeć, niedok. zmilczewać, zmilczywać, zmilczawać co = przemilczeć, zataić; Z. się, zmilknąć, zamilknąć.

Zmilczewać i Z. się, p. Zmilczeć.

Zmilczywać i Z. się, p. Zmilczeć.

Zmilknąć, zmartwieć, zdrętwieć (żyły, siły zmilkłe; głowa zmilkła = odurzona; roślina zmilkła = zwiędła).

Zminąć, niedok. zmijać, 1) Z. co = pominąć, o-