zrobić się jasnym; 2) zajaśnieć, zabłysnąć.
Zjaw, zjawa, zjawiny, zjawienie się, objaw, zjawisko.
Zjawa, p. Zjaw.
Zjawić, objawić.
Zjawiennictwo, wizjonerstwo.
Zjawiennik, wizjoner.
Zjawienny, tyczący się zjawienia (widzenie zjawienne).
Zjawiny, p. Zjaw.
Zjazdowy sąd = sąd zjeżdżający na grunt.
Zjąć, zimać, niedok. zejmować, zyjmować, zejmać, zyjmać, 1) zdjąć (Z. pierścień z palca); 2) złączyć, zebrać w kupę (Z. co gwoźdźmi; ostrym tarniem głowa zjęta); 3) Z. z kim przyjaźń, małżeństwo = zawrzeć; 4) zdjąć, ogarnąć, objąć (noc nas ciemnością zejmie; sen, strach go zejmie); Z. się, 1) złączyć się cieleśnie (samiec z samicą zejmie się); 2) za kogo = ująć się, upomnieć się.
Zjechać, zjachać, uciec, pojechawszy zemknąć.
Zjednać, niedok. zjednywać, zjednawać, 1) pojednać, pogodzić; 2) osiągnąć, ustanowić (pokój tak zjednali, żeby dań dawał; Z. miłość, przyjaźń); 3) Z. gościa w dom swój = uprosić aby wstąpił do domu; 4) Z. kogo = zgodzić, nająć; Z. się, pojednać się, pogodzić się, złączyć się (zjednał się z Bogiem, z aniołem).
Zjednanie, zrządzenie.
Zjednawać i Z. się, p. Zjednać.
Zjednieć, zjednoczyć się.
Zjednywać i Z. się, p. Zjednać.
Zjeść, 1) jeden drugiego zjadł = podobni do siebie, jak wykapani; 2) zjadłby krzyż za nim = dałby się zań ukrzyżować, powiesić.
Zjeźdź, ogryzki, niedojadki.
Zjutra, nazajutrz.
Zlabować, dogodzić sobie, pozwolić sobie, użyć sobie.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0985
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.