Zgadać się z kim = zetrzeć się na słowa.
Zgadnąć kogo = poznać z domysłu (Z. kogo w tłumie).
Zgadzać i Z. się, p. Zgodzić.
Zgałęzieć, zostać gałęzią.
Zganiać, p. Zgonić.
Zganić, 1) Z. wyrok = nie uznawszy wyroku za słuszny, zaapelować; 2) Z. monetę = wycofać z obiegu.
Zganny, naganny (czyn Z.).
Zgańbić, zhańbić.
Zgardzać, p. Zgardzić.
Zgardzić, niedok. zgardzać, wzgardzić.
Zgarlecić, ściąć w galaretę.
Zgarnąć winę na kogo = zwalić.
Zgartać, zgartywać, zgarniać.
Zgartywać, p. Zgartać.
Zgaszać, gasić.
Zgęba, tyle, ile się w gębie zmieści (Z. chleba).
Zgęstać się, zgęszczać się.
Zgęstwić, zgęścić.
Zgęstwieć, zgęścieć.
Zgiąć, niedok. zginać, zgibać, zgnieść, zbić, zgęścić, sprasować (Z. ciało jakie przycisnąwszy je z wierzchu ciężarem).
Zgibacz, ten, co zgina.
Zgibać, p. Zgiąć.
Zginać, p. Zgiąć.
Zginęły, który zginął, stracony.
Zginieńszy, więcej rozpaczliwy, zgubniejszy (stan nasz Z. teraz, niż...).
Zglądnąć, spojrzeć, wejrzeć.
Zglinić, zwalać gliną; unurzać, zbłocić.
Zgluzować, zatrzeć.
Zgłada, zgładzenie, zagłada.
Zgładca, zgładzca, zgładziciel.
Zgładzca, p. Zgładca.
Zgładzisty, możliwy do zgładzenia.
Zgłąbić, zgłębić.
Zgłąbsz: w Z. = wgłąb.
Zgłoba, 1) zawała, przeszkoda; 2) nieprawość; 3) złość, zajadłość.
Zgłobić, 1) spoić, sklam-
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0979
Ta strona została uwierzytelniona.
