Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0883

jąc i godując, wesoło sobie piosnki zaczynali; zaczynajcie Pana na bębniech, śpiewajcie Pana na cymbalech). Z. się, począć się (Z. się w żywocie matki).

Zaczątek: pierwej niźli nieprzyjaciel zaczątku swego dokonał, nasi na niego uderzyli = zamiaru, zamysłu, planu; nim się namyślił zacząć.

Zaczep, zaczepek, zaczypek, zaczepka.

Zaczepca, zaczepnik, ten, co zaczepia, co szuka zaczepki, co zaczyna z kim zwadę.

Zaczepek, p. Zaczep.

Zaczepnik, p. Zaczepca.

Zaczerstwieć, zczerstwieć.

Zaczerw, zaczerwienie się, zalężenie się robactwa.

Zaczerwić się, 1) zapełnić się robakami, stać się robaczywym; 2) pszczółka, jako się jej tej zaczerwi niecnoty, to ona i śrzód lata przestanie roboty = zagnieździ się; wda się jej niecnota.

Zacześć się, zaczytać się.

Zaczubić, wystroić w czuby.

Zaczuć, niedok. zaczuwać, zasłyszeć zdaleka.

Zaczyn, zaczynanie, śpiew, pieśń.

Zaczynanie, p. Zaczyn.

Zaczynek, zaczęcie, początek.

Zaczyniać, p. Zaczynić.

Zaczynić, niedok. zaczyniać, zadziałać, zadziełać, zadzieływać, 1) Z. co komu = działaniem dać okazję; zarobić na co, wyświadczyć, wyrządzić uprzednio (coś mu zaczynił, sowicie odczyni); 2) zarobić, zagrodzić, załatać (Z. okno kratami; zaczynienie = zagroda).

Zaczynszować, puścić na opłatę, na czynsz.

Zaczypek, p. Zaczep.

Zaćma, zaćmienie, ciemnota.

Zaćmiać, zaćmiwać, zaciemniać.