Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0804

się, skończyć się, upłynąć, zejść (dzień już wykonał się).

Wykonterfektować, p. Wykonterfetować.

Wykonterfetować, wykonterfektować, 1) kogo, co = wykonać konterfekt kogo, czego, wyrazić w obrazie, sportretować; 2) W. co = wyrazić, przedstawić, opisać, scharakteryzować.

Wykonywać, p. Wykonać.

Wykonywawczy, wykonawczy.

Wykopać, wybić (W. dziurę w murze).

Wykorcić, korcąc wygnać, wycisnąć (wykorceni z domu głodem).

Wykorczować, p. Wykorcować.

Wykorygować kogo = wypędzić, wygnać, wyparować, wypłoszyć.

Wykościć, 1) pozbawić kości; 2) wymalować pokostem.

Wykot, wykocenie; to, co się wykociło.

Wykowanie, zagłębienie wykute.

Wykraczać, 1) p. Wykroczyć; 2) wyprężać okrakiem, rozkraczać (W. nogi swoje; W. nogi cyrkla).

Wykradziony, który się wykradł, wymknął, uciekł (zając W.).

Wykrapiać, p. Wykropić.

Wykrącać, p. Wykręcić.

Wykrączać, p. Wykręcić.

Wykrążać, p. Wykrążyć.

Wykrążyć, niedok. wykrążać, 1) wyrznąć w krąg, wytoczyć; 2) wytworzyć, wymyślić, wykoncypować (co innego sobie wymyśla i wykrąża podług woli swojej).

Wykredensować, kredensując wyczęstować.

Wykresić, wykreślić.

Wykręcić, wykrącić, niedok. wykręcać, wykrącać, wykrączać, 1) wydobyć, wydostać (wykręci i wybada, co wiem); 2) wywinąć, zrobić zwrot (wykręcać w tańcu; W. szablą; koń wykręca pod jeźdźcem).

Wykrętacz, wykrętarz, wykrętnik, krętacz, matacz.