Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0802

Wykichać się, p. Wykichnąć się.

Wykichnąć się, wykichać się z czego = wyzwolić się.

Wykidać i W. się, p. Wykinąć.

Wykidnąć się, wyskoczyć, wytrysnąć.

Wykidywać i W. się, p. Wykinąć.

Wykiełznąć, wychełznąć, wyzwolić z kiełzna (W. konia); W. się, 1) wyuzdać się, rozpasać się, rozpuścić się; 2) wywichnąć się.

Wykinąć, wykidać, wykidywać, wyrzucić; W. się, wymknąć się.

Wykipieć, wyskipieć, niedok. wykipiać, wyskipiać co = wydać, wyrzucić z siebie co (zarażę wszystkę granicę twą żabami, i wykipi rzeka żaby); W. się, na co = wylać się na co, oddać się czemu.

Wykisać, p. Wykisnąć.

Wykisieć, p. Wykisnąć.

Wykisnąć, wykisieć, niedok. wykisać, 1) wzburzywszy się wyciec (W. z beczki); 2) wyrobić, wyfermentować (piwo dobrze wykisiało).

Wyklaskać, niedok. wyklaskiwać kogo = klaskaniem wywołać.

Wykląsły, p. Wyklęsły.

Wyklekotać, p. Wyklektać.

Wyklektać, wyklekotać, 1) klekcząc wydać; wypaplać, wygadać; 2) wymódz klektaniem.

Wyklęsły, wykląsły, wypukły, wydęty.

Wyklęsnąć, stać się wypukłym, wydąć się.

Wyklętarz, człowiek wyklęty.

Wykluć, wyklwać, niedok. wykluwać, 1) wykłóć dziobem, wydziobać (W. komu oczy); 2) wypędzić dziobami (gołębie kanarka z pomiędzy siebie wykluły); 3) W. kurczęta = wysiedzieć.

Wykluwać, p. Wykluć.

Wyklwać, p. Wykluć.

Wykład, 1) chleby wykładów, chleby wykładanne, stół wykładów = chleby ofiarne, stół ofiarny; 2) pieniądze,