Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0797

 wygarniać się, wygarnywać się, wyjść, wysypać się, wysunąć się, wydobyć się (ludu w pole wygarnia się siła; słońce wygarnęło się zza chmury).

Wygarować garę, dziurę wyciąć, wyciosać w drzewie.

Wygartować, wygarniać.

Wygąść, wygrać.

Wyględacz, wyglądacz.

Wyględać, wyględować, wyględywać, wyglądać.

Wyględować, p. Wyględać.

Wyględywać, p. Wyględać.

Wygłabiać, p. Wygłobić.

Wygłębiać, p. Wygłębić.

Wygładnieć, wygładzieć, stać się gładkim, wypięknieć.

Wygładzieć, p. Wygładnieć.

Wygłębić, niedok. wygłębiać, 1) wydrążyć; 2) zgłębić, zgruntować.

Wygłobić, niedok. wygłabiać, wyżłobić, wydłubać.

Wygłodać, 1) wygryźć, wyjeść (W. paszę); 2) wychełtać, wytrzeć, wypłókać, wylizać (woda kamień wygłodała).

Wygnaństwo, wygnanie, stan wygnańca.

Wygnarować, wyżywić.

Wygnietły, wygnieciony (grona wygnietłe).

Wygnieździć się, wylęgnąć się w gnieździe.

Wygodzić, niedok. wygadzać, 1) zgodzić, przystosować co do czego; 2) godząc ustrzelić pociskiem. W. się, 1) wydarzyć się, przytrafić się (wygadzają się dni utrapienia); 2) z ręką się wygadza w pojedynku = paruje dobrze.

Wygonić kogo = przegonić go.

Wygolały, który stał się zupełnie gołym (W. od włosów = wylniały, wyłysiały).

Wygoleniec, człowiek elegancko, starannie, przesadnie wygolony, fircyk.

Wygolić, 1) zrobić gołym, ogołocić, spustoszyć (wygoli wszystko, jak wół trawę na polu); 2) wytępić, wygładzić, wy-