Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0790

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Wychowały, dobrego chowu (koń W.).

Wychowanica, wychowalnica, wychowywacielka, wychowawczyni.

Wychowańca, wychowanica.

Wychowek, p. Wychów.

Wychowierać, obluzować, obruszyć (drzewko od wiatru wychowiera się).

Wychowywaciel, p. Wychowalnik.

Wychowywacielka, p. Wychowanica.

Wychód, 1) wychodek, ustęp; 2) stolec w ustępie; 3) otwór stolcowy w ciele; 4) tyłek, zadek; 5) wschód.

Wychów, wychowek, wychowanie, edukacja.

Wychrachać, wycharkać.

Wychrapać, niedok. wychrapywać, chrapiąc wypuścić (W. wino).

Wychrapywać, p. Wychrapać.

Wychrzciak, wychrzciuk, wychrzta, przechrzta.

Wychrzciuk, p. Wychrzciak.

Wychwacić, p. Wychwycić.

Wychwaliwać, wychwalać.

Wychwiać, chwiejąc wyrwać; wyruszyć co z miejsca.

Wychwostać, niedok. wychwostywać, chłoszcząc wypędzić (W. pot winnikiem w łaźni).

Wychwycić, wychwacić, chwyciwszy wyrwać (W. tonącego z wody); W. się, 1) wyrwać się z czem nierozważnie; 2) wychwyć się na górę = umknij, uciekaj na górę.

Wychylić, wychynąć, przechyliwszy albo schyliwszy wysypać, wylać (W. roztopiony cukier na płytę).

Wychyn, wychylenie; wychylenie się.

Wychynąć, 1) p. Wychylić; 2) wychylić, wysunąć.

Wyciąć się, niedok. wycinać się, 1) W. z kim = zmierzyć się, złożyć się bronią w pojedynku; 2) W. się, z czego, od czego = wybić się, wymotać się, odstrychnąć się od czego.