Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0781

mować, wstrzymawać, utrzymać nadal, zachować (W. prawa i wolności).

Wstrzymałość, p. Wstrzymięźliwość.

Wstrzymały, p. Wstrzymięźliwy.

Wstrzymawać, p. Wstrzymać.

Wstrzymawałość, p. Wstrzymięźliwość.

Wstrzymawały, p. Wstrzymięźliwy.

Wstrzymięźliwość, strzymięźliwość, wstrzymawałość, wstrzymałość, strzymałość, wstrzymywałość, wstrzemięźliwość.

Wstrzymięźliwy, strzymięźliwy, wstrzymawały, wtrzymawały, wstrzymały, strzymawały, wstrzymywały, wstrzemięźliwy.

Wstrzymować, p. Wstrzymać.

Wstrzymywałość, p. Wstrzymięźliwość.

Wstrzymywały, p. Wstrzymięźliwy.

Wstużyć się, p. Wstążyć się.

Wstyczyć, wdziać na tykę, wsadzić.

Wstyd, członki wstydliwe (obnażyć W.).

Wstydać i W. się, p. Wstydzić

Wstydawy, p. Wstydny.

Wstydny, wstydawy, 1) wstydliwy; 2) wstydzący się czego (W. swej słabości); 3) wstyd przynoszący, sromotny, haniebny.

Wstydzić, wstydać, zawstydzać, zmuszać do wstydzenia się; W. się za kogo, za co, o kogo, o co, kim, czem = wstydzić się kogo, czego.

Wsuć, wsypać.

Wsypować, wsypywać.

Wsypka, 1) wsypanie, wsypywanie; 2) to, co wsypano.

Wszaki, wszelki.

Wszako, wszak, jednak.

Wsządy, wszędy.

Wszcząt, ze szczętem, do szczętu.

Wszczątek, wszczętek, wszczęcie się, początek.

Wszczedł, wzszedł.

Wszczęda, spór, swar, kłótnia.