Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0732

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

wełnę (owca wełno bogata).

Wełnołomny, prójący bałwany wodne.

Wełnonoszy, okryty wełną (stado wełnonosze).

Wełnorodny, wytwarzający wełnę (owca wełnorodna).

Wełnowładny, panujący nad bałwanami wodnemi (W. Neptun).

Wełp’, felpa.

Wemik, taśma u smuklerza.

Wempir, wampir, upiór.

Wen, wan, won, precz.

Wendeta, wędeta, targ, tandeta.

Wendetarka, tandeciarka.

Wendetarski, tandeciarski.

Wendetarz, tandeciarz.

Wendetny, tandetny.

Wenera, p. Wenus.

Wenerzyny, należący do Wenery.

Wenus, wenera, miłość cielesna.

Weprzeć się, niedok. wpierać się, 1) wedrzeć się, wcisnąć się w co; 2) W. się w kogo = uporczywie przyznawać się do kogo, wmawiać w kogo natrętnie (upierał się wemnie, że mnie zna).

Werbarz, werbownik, ten, co werbuje do wojska.

Werbownik, p. Werbarz.

Werdunek, p. Wiardunk.

Wereszka, strzała przyłamana.

Wereta, fereta, 1) płachta, prześcieradło ordynarne; 2) pokrycie głowy u wdów.

Wergielt, p. Wargielt.

Wersat, bywalec.

Wersatka, kobieta obyta w świecie, w towarzystwach.

Werst, p. Werszt.

Werszt, werst, wiorsta.

Werteb, werteba, wertep, manowiec.

Werteba, p. Werteb.

Wesele, 1) albo wesołość, uczta, biesiada, gody, festyn (W. zapustne); 2) ślub (małżeński).

Wesele, wesoło.

Weselić się, obchodzić swoje wesele, żenić się.

Weselnicy, państwo młodzi, oblubieńcy.