Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0679

wać); 2) tuzem jeździć = parą koni; w pojedynkę, jednym koniem.

Tuzinek, sukno średniego gatunku.

Tużyć, p. Tesknić.

Twardo, mocno, krzepko, silnie, potężnie (trzymać T.; nieprzyjaciel znalazł w zamku wszystko T.; ucisnął miasto na wszystkie strony T.; T. zczepione dyby = ściśle; T. szczwany zając = ostro, gorąco; T. z nią postąpił = ostro, surowo; T. pościć, zachowywać ustawy = ściśle, skrupulatnie; T. w noc = dobrze w noc, późno w noc

Twardościasty, krnąbrny, hardy, cięty.

Twardość, 1) żołnierka na twardości nie na pieszczotach zasadza się = na hartowności; trudno zamku dobyć dla jego twardości = niepożytości, mocy, wytrzymałości; T. ku nauce = tępość, niezdolność; 2) firmament, sklepienie niebieskie.

Twardotrawy, trawiący najtwardsze rzeczy.

Twardouchy, głuchy, nieużyty (Twardouche skały).

Twardouścieć, dostawać twardych ust.

Twardy, 1) T. munsztuk = ostry; 2) srogi, surowy, nieludzki, przykry (twarda odpowiedź; twarde słowo); 3) twarda ziemia = stały ląd; 4) obronny, silny, niepożyty, warowny (T. zamek); 5) T. rozum = tępy, ciężki; 6) T. pieniądz = talar (wydał pół twardego).

Twardzić, hartować.

Twardzina, rzecz twarda, twardzizna.

Twarożek, amator twarogu.

Twarz, 1) front, przód, czoło czego; 2) twór, stworzenie (niema T.); 3) przyjmuje a poznawa T. na sądzie = ma wzgląd na osobę, jest stronny.

Twarzać, p. Tworzyć.

Twarzność, tworzność, gatunek (species).