Szczepić, wrażać, wsadzać, wtykać.
Szczepie, zbior. drzewka szczepione.
Szczepietać, 1) p. Szczebietać; 2) seplunić.
Szczepiowiar, ten, co szczepi wiarę.
Szczepisty, p. Szczepki.
Szczepki, szczepny, szczepły, szczepisty, dający się szczepać, łupać, łupki.
Szczepły, p. Szczepki.
Szczepna pieczeń = krzyżowa pieczeń, krzyżówka.
Szczepnica, szczypnica, szczepnik, sad na szczepy, plantacja, płonnik.
Szczepnik, p. Szczepnica.
Szczepny, p. Szczepki.
Szczerbić, lżyć, znieważać, hańbić.
Szczerba, cios, raz, szkoda.
Szczerbina, szczerba.
Szczerkać, szczerkotać, szczyrkotać, 1) tryskać, ciurczeć; 2) szemrać, chrobotać, grzechotać.
Szczerkotać, p. Szczerkać.
Szczerość, czystość, brak przymieszki (S. narodu naruszona obcą krwią).
Szczerozimny, zupełnie zimny.
Szczerny, szczyrny, szczyry, szczery.
Szczerze, czysto, dokładnie, prawidłowo (cudze języki tak wymawiał S., że się zdumieli).
Szczerzyć komu nieprawdę = zadawać fałsz w oczy.
Szczesny, szczęstny, szczestny, szczęsny, szczęśliwy.
Szczestny, p. Szczesny.
Szczeszuja, p. Szczeżuja.
Szczeście, szczęście.
Szcześć, zwątleć, osłabnąć.
Szcześnić się, szczęścić się.
Szczeznąć, zginąć, zniknąć, przepaść.
Szczeżuja, szczeszuja, szczeczuja, szażuła, łuska twarda; skorupa żółwia.
Szczędliwy, p. Szczędny.
Szczędny, szczędliwy, szczędziwy, szczędzący, oszczędny.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0615
Ta strona została uwierzytelniona.
