Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0552

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

krążki, w talarki; 2) krążąc schodzić (skrążył całą, Afrykę).

Skrewnić, spokrewnić.

Skręcić się, zaambarasować się, nie móc sobie dać rady.

Skrobotać, skrobać.

Skroby, krosty świerzbiące.

Skromić, uskramiać, poskramiać.

Skromliwy, skromny.

Skropawy, p. Skrabowaty.

Skrotnieć, skrotnąć, 1) obłaskawić się; spokornieć, złagodnieć, przycichnąć; 2) stać się krótkim, skrócić się.

Skrotny, krótkotrwały.

Skrowiszcze, skarb.

Skrowity, skromny, mierny.

Skrócić, ukrócić, upokorzyć.

Skródlić, bronować, włóczyć.

Skruchczeć, skruszeć.

Skruszyć się, przetrzeć się, obyć się, otrzaskać się, wyćwiczyć się.

Skrutny, okrutny, straszny, srogi, ogromny.

Skrutować badać.

Skryba, szkryba, skrybent, pisarz, literat, uczony.

Skrypturał, szkrypturał scyzoryk.

Skrzawy, skrzący się, jaskrawy.

Skrzątwa, p. Skrzęt.

Skrzeczek, krzeczek, 1) wielka mysz ziemna, chomik; 2) krzak suchy, rózgi suche, susz.

Skrzek, 1) skrzeczenie; 2) szmer niezadowolenia, szemranie; 3) krzak.

Skrzekołaj, żaba.

Skrzepnąć, zdechnąć.

Skrzept, mięso z pomiędzy łopatek bydlęcia, grzbiet, chrzept, chrzypt, pochrzept, chrzepcizna, pochrzypcizna, pokrzept.

Skrzesz, rodzaj placków.

Skrześlony, pokrzywiony, skręcony, splątany.

Skrzęt, skrzęta, skrzętwa, skrzątwa, 1) krzątanie się, uwijanie się, skrzętność, staranność; 2) wykręt, wybieg.

Skrzętny, 1) skąpy, wyrachowany, oszczędny;