Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0545

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Sirp, sierp.

Sitko, pewna gra towarzyska (grać sitko).

Sit sit! głos pasterzy poganiających stada.

Siwalec, siwaszek, siwczyk, p. Siwiec,

Siwiec, siwalec, siwaszek, siwczyk, człowiek siwy, siwosz.

Siwoletni, siwy z powodu wielu lat przeżytych (starość siwoletnia), podeszły, osiwiały.

Sjąć, zdjąć (np. czapkę).

Sjem, p. Sejm.

Sjęt, zdjęty (np. z krzyża).

Sjiść się, zejść się.

Skaczydło, podskakiwanie, skakanie.

Skadłubina, p. Skała.

Skajsca, p. Skaźca.

Skalić się, padać się, pękać się.

Skalina, p. Skała.

Skalisty, p. Skałubiasty.

Skała, skalina, skałuba, szkałuba, szkadłuba, skałubina, skadłubina, rozpadlina, szpara, rysa, szczelina, szczerb.

Skałuba, p. Skała.

Skałubiasty, skalisty, załamany, urwisty, zwiesisty, stromy, popękany.

Skamiałość, skamieniałość.

Skamiały, skamieniały.

Skamić, nied. Skamiać, robić skamieniałym.

Skamieć, skamienieć.

Skarady, p. Szkarady.

Skaraskać się kogo, czego = pozbyć się, zbyć się, odkaraskać się, uwolnić się, odczepić się od niego.

Skarbek, p. Skarbi.

Skarbi, skarbek, skarbny, ten, co zawiaduje skarbem, podskarbi, skarbnik.

Skarbić, 1) zbierać, gromadzić pieniądze (skarbić sobie, dzieciom); 2) co = zbierać, składać (złoto, pieniądze, skarby); skarbić sobie przyjaźń = zjednywać.

Skarbieniec, skarbnica, skarbiec.

Skarbnica, 1) p. Skarbieniec; 2) albo Skarbniczka, Skarbuszka, skarbonka, puszka do składania pieniędzy, ofiar; 3) żona skarbnika.