Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0527

nie, indagować, inkwirować.

Rum, wolne miejsce, wolne przejście, rumowisko, gruz.

Rumianawy, czerwonawy.

Rumidło, rumienidło, ruż.

Rumienić się, rużować się.

Ruminować, rozważać, roztrząsać.

Rumiony, rumiany.

Rumować, robić rum, uprzątać z drogi; rabować, grabić, plondrować; R. się, wynosić się, ruszać się z miejsca.

Rumowny, obracający się, krążący.

Rumrycht, rumor, gwar, szmer.

Runąć się na kogo, na co, rzucić się.

Rupić, korcić, frasować, trapić, nie dawać pokoju.

Ruptura, zerwanie.

Rurał, rura, gbur, prostak.

Rurmus, wodociąg, pompa.

Rustunek, rustunk, rystunek, rystunk, rynsztunek, zbroja.

Rusy (włos) ciemnopłowy, rudawy; (cera) śniady, ogorzały, czarno rumiany.

Rusz, chapnięcie, grypsnięcie (złodziejskie), wyrwanie szybkie; pewna gra w karty.

Ruszać skargą, wystąpić ze skargą do sądu; R. dzwonko, przypominać rzecz niemiłą.

Ruszające imienie, majątek ruchomy, ruchomości czyje.

Ruszanie, ruch, obrót, bieg; R. niebieskiego okręgu.

Ruszka, zasłona.

Ruszochód, bieg; R. słońca.

Ruszyć: krew z rany ruszyła, puściła się, pociekła; ruszać do wyższego sądu, odwoływać się, apelować; ruszać gitarą, grać na gitarze; już go wino ruszyło, zwyciężyło, rozebrało, rozmarzyło; R. kogo czem, wzruszyć, poruszyć.