Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0517

Rozmęcić, rozmącić.

Rozmiara, miara, wymiar.

Rozmiatować, rozmietać, rozmiatać; R. się, miotać się, obruszać się, roznamiętniać się.

Rozmieć, rozumieć.

Rozmierzyć, ocenić, poznać.

Rozmiłować się czego, pokochać co mocno; R. się ulitować się.

Rozmiły, najmilszy.

Rozmiot, rozmiotanie, rozproszenie.

Rozmiotać, rozmieść, rozrzucić; R. się, zacząć się miotać, rzucać się.

Rozmocnić, uczynić mocniejszym, wzmocnić, spotęgować.

Rozmoczki, w wyr. w R., na miękko, za rzadko.

Rozmoga, rozmaganie się.

Rozmożenie, wielka zamożność, zbogacenie się.

Rozmówić kogo 1) odmówić, przeciągnąć na swoją stronę; 2) odradzać, odmówić; 3) omówić, obgadać; 4) kogo pocieszyć.

Rozmówny, wątpliwy.

Rozmózgotać, rozmóżdżyć, rozmiażdżyć, roztrzaskać.

Rozmysł, zamiar, projekt, postanowienie.

Roznać, rozeznać.

Roznieta, rozpałka, podpałka.

Rozno, w różnych miejscach.

Rozność, różnica.

Rozoki, rozooki, zezowaty; rozoko, zezem.

Rozonaczyć, przeinaczyć.

Rozor, rozora, brózda.

Rozpactwo, rozpaczstwo, rozpacz, niedowiarstwo.

Rozpamiętać się, przypomnieć się.

Rozpar, 1) par, skwar, upał; 2) wyziew, para.

Rozparać, rozpruwać, przen. przenikać, nurtować, rozdzielać, udaremniać, niszczyć.

Rozparność, par, powietrze parne.

Rozparny, palący.

Rozparty, uparty.

Rozpąchać, rozpychać, rozpruwać, rozsuwać; R. się, rozbrykać się.

Rozpądzać, rozpędzać, rozpychać, rozpraszać.