Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0514

Rozeznany, wyraźny, widoczny, oczywisty, dobitny, samoistny, odrębny, niezależny, rozważny, roztropny, świadomy, obyty, obeznany.

Rozeznawca, sędzia, arbiter, kompetentny.

Rozezrzeć się, rozeżreć się, stać się rozżartym, rozjuszyć się.

Rozeżwać, rozżuć.

Rozflarzać (rozflarzyć), rozflażać, trwonić, marnotrawić.

Rozgadka, gawędka, powiastka.

Rozgadzać, godząc rozdzielać, rozbrajać, łagodzić, rozsądzać.

Rozgarniać, w znacz. oświecać, pouczać, objaśniać; R. się, przychodzić do rozwagi, oprzytomnieć.

Rozgarzać (rozgorzyć), rozżarzać, drażnić, oburzać, wybuchać, rozsrażać się; p. Przegarzać.

Rozglić, rozpalić.

Rozgłabiać (rozgłobić), rozbierać, rozluźniać, rujnować, psuć.

Rozgłosek, pogłoska.

Rozgniew, gniew.

Rozgołębiać, rozmarzać, rozpieszczać, rozczulać.

Rozgorlić się, rozgorgolić się, począć długo wywodzić gorgi, trele żałosne; przen. począć długo narzekać.

Rozgorzlić się, rozgniewać się.

Rozgościć się, w znacz.: umocnić się, rozwielmożyć się.

Rozgoźnić się, rozjątrzyć się.

Rozgradzać, rozstrzygać.

Rozgromieniec, ten, który uciekł z pola bitwy, niedobitek.

Rozgrzeszać się, w znacz. uwalniać się.

Rozgrześć, rozgrzebać.

Rozharatać, rozbić, roztłuc.

Rozhłuzdać, przyprowadzić do rozumu; R. się, nabrać rozumu, bystrości.

Rozhojnić, hojnie rozmnożyć, obficie zaopatrzyć, wzbogacić.

Rozhojnieć, stać się hojnym.