Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0507

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

człowiek wolny na usługach drugiego (dla odróżnienia od poddanego); 3) własną ręką dany (np. dług); 4) rękojmią zabezpieczony, obowiązkowy.

Rękodajstwo, zobowiązanie się przez podanie ręki; dobrowolne zobowiązanie się.

Rękojemca, rękojm, poręczyciel.

Rękojemstwo, rękojmia.

Rękomaniec, jeniec, braniec, niewolnik.

Rękopuszczony, obdarzony wolnością.

Rękorys, rysunek, obraz, wizerunek ręcznie zrobiony.

Rękować, zaręczać, swatać.

Rękowidz, wróżący z ręki, chiromanta.

Rękownik, poręczyciel.

Rękowodzca, przewodniczący, przewodnik.

Rętszy, rączejszy, bardziej rączy, prędszy.

Riot, rozruch, bunt.

Rob, niewolnik, sługa.

Roba, 1) niewolnica, służebnica; 2) żona; 3) kobieta nieporządna; 4) świnia prośna z prosiętami.

Robdyszan, szlafrok.

Robieniec, robionek, dziecię.

Robociąż, robotnik.

Roborować, przyznać urzędownie, zatwierdzić.

Robota, niewola, służebnictwo; R-y, machiny wojenne.

Robotnik, w znacz. rob, niewolnik.

Robotować, 1) ciężko pracować, mozolić się, odbywać pańszczyznę; 2) służyć jako robotnik.

Robran, robron, robront, gatunek sukni kobiecej.

Roce, roki, terminy, kadencje.

Rochmanić, obłaskawiać, oswajać, ugłaskać.

Rochmanność, łaskawość.

Rochmanny, 1) obłaskawiony, ugłaskany, łaskawy, potulny; 2) łagodny, wyrozumiały, dobroduszny.

Rochoczeć, śmiać się na całe gardło, śmiać się do rozpuku.

Rocizna, spadek.