Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0496

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Pyra, stos drzewa.

Pyrciać, dreptać.

Pyrcieć, zostawiać ślad, pracować pilnie.

Pyrczeć, pryskać.

Pyrgać, pyrgnąć, pergnąć, dawać susa, uciekać.

Pyrka, 1) kartofel, 2) kozica.

Pyroskaf, parostatek.

Pyruchy, Pyrzaki, kartofle.

Pyryna, pyryna, pyrzna, perzyna.

Pyrzych, prędki, nieuważny.

Pysklać, pysklić, plugawić, mazać, plamić.

Pyskłać, mazać, smarować.

Pyszalec, pyszek, pychałek, pyszniś, pyszałek, zarozumialec.

Pyszczak, pysk.

Pyszen, pyszny.

Pysznica, pyszna, dumna.

Pysznoszarłatny, odziany w szkarłat.

Pytaczka, żebranina.

Pytać, troszczyć się, dbać; zważać na kogo; robić ceremonje, krępować się, szukać, upatrywać, prosić, żądać, żebrać.

Pytawać, pytać.

Pytel przen. włosiennica.

Pyzda, oprawca, rakarz.

Pyzer, biedak, mizerak.

Pyżgać, uciec, uskoczyć.

R.


Rab, niewolnik, p. Rob.

Raba, p. Roba.

Rabacja, bunt, rzeź, napad.

Rabanić, krzyczeć, gromić.

Rabiasty, pstry.

Rabież, grabież, rabunek.

Rabowniczy, łupieski.

Rabski, arabski.

Rabulista, krętacz (prawny).

Raby, szaro-pstry, jarzębaty.

Rachman, człowiek spokojny, cichy.

Rachmierski, rachunkowy

Rachować, poczytywać, mieć za co; R. sobie, rozważać, mniemać.