Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0471

Przybiór, strój, przybranie, ozdoba.

Przybliż, pobliże.

Przybłaźniejszy, trochę błaznowaty, przygłupi, głupkowaty.

Przybok, 1) część boczna domu, skrzydło; 2) pobliże, miejsce pod bokiem.

Przyboliwać, przyboleć, przypłacić bólem, przycierpieć, odpokutować.

Przybornica, skrzynka na narzędzia.

Przybość, p. Przybadać.

Przybożkować się komu, wkraść się w czyje zaufanie, w czyją łaskę.

Przybrać, p. Przybierać, P. się, zaopatrzyć się, uzbroić się.

Przybranie, przysł. strojnie, ozdobnie.

Przybuś, przybysz, przybłęda.

Przybużeństwo, powinowactwo, pokrewieństwo.

Przybycień, przybysz, przychodzień.

Przybyłość, p. Przybysz.

Przybysz, przybyt, przybyłość, przybytek, wzrost, przychód.

Przybyść, dzień przybyszowy, przestępny.

Przybyt, przybycie.

Przybytni, przybytny, obecny, przytomny.

Przychera, p. Przechera.

Przycherny, przecherny.

Przychędożyć, przychędażać, przybrać, przyozdobić, przystroić.

Przychęta, przynęta, ponęta.

Przychlebstwo, pochlebstwo.

Przychodca, przychodnia, przychodzień.

Przychodni, samorodny, dziki.

Przychodny, dochodny, intratny, zyskowny.

Przychodzący, przyszły.

Przychodzić, przyjść, ciągnąć się aż dokąd, dochodzić (prowincja przychodzi do oceanu); zgadzać się z czym (rachunek przychodzi); P. do czego, chwytać za co, sięgać po co, dobywać czego (szabli); narażać się na stratę; (P. o zdrowie, o rozum); nabawić się czego, ściągnąć co na siebie (o niedostatek,