Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0444

przeszkadza, psotnik, wichrzyciel.

Przekażać, 1) przekazić, komu, czemu, przeszkadzać, przerywać, psuć; 2) P. ku czemu, ujmę przynosić czemu; 3) P. co, naruszyć, przekroczyć, zniweczyć.

Przekąsać, przekąsywać, przekęsować, słowa cedzić, nawpół wymawiać, niedomawiać; P. kogo, co, przygryźć, dociąć, ukłuć, robić przymówki; Przekąsywać się, iść w zapomnienie.

Przekąsować, przekęsywać, przekąsywać; przen. niedomawiać (słówka).

Przekąsywacz, szyderca.

Przekęsitytel, mędrek niedouczony.

Przekęsować, przekęsywyć, p. Przekąsać.

Przeki, przeko, w poprzek.

Przekiepki, drwiny, kpiny.

Przekinąć, przerzucić, przewrócić; P. się, przerzucić się, przejść na drugą stronę, przystać do przeciwnika.

Przekińczyk, perekińczyk, perekidczyk, przeniewierca, odstępca, zdrajca.

Przekkoza, daniel (zwierzę).

Przeklaśnica, grymaśnica; strojnisia.

Przeklaśny, wybredny, grymaśny.

Przeklęstwo, przeklętstwo, przekleństwo.

Przeklętnica, sekutnica.

Przeklętnik, potępieniec.

Przekludzić się, przeprowadzić się.

Przekludziny, przenosiny.

Przekładać, przenosić, tranzlokować (załogę); przebierać miarę w kładzeniu, przeładowywać, przeciążać (wóz, konia, żołądek); zdawać (na kogo); P. się, wywyższać się, sadzić się; przemienić się, przedzierzgnąć się (w co); przeładowywać się przeciążać się, objadać się; w myśl. uciekać.

Przekładny, ofiarny, pokładny.

Przekłota, słoma dla bydła.