Pryciacz, który czego szuka, śledzi, tropi.
Pryciać, 1) o psach myśliwskich: węszyć, tropić; 2) szukać, śledzić, grzebać, ryć.
Pryhon, pańszczyzna.
Pryjastwo, przyjemność.
Pryk, żywo, ruchliwie.
Prykmeta, prykmęt, znak.
Prym, 1) istotnie; 2) wprost, wbrew.
Pryma, nagroda, zapłata.
Prymak, 1) najemnik; 2) zięć mieszkający u teściów.
Prymaplana, zarząd sztabu.
Prymchowaty, głupkowaty.
Prymitka, p. Rańtuch.
Prymny, dumny, dziarski; strojniś, fanfaron.
Prymularz, preliminarz.
Pryncypał, dziwak, oryginał; filut, przebiegły.
Prys, 1) ogier; 2) wieprz knur; 3) pies.
Prysk, 1) pryśnięcie; 2) popiół gorący, zarzewie; 3) piasek sypki w polu; 4) gwałt, nawał.
Pryskać, w znacz. parskać.
Pryskować, piętnować, cechować, naznaczyć nacięciem.
Prystasz, mieszkający w domu lub majątku swej żony.
Prywat, człowiek oddany prywacie, własną korzyść na oku mający.
Prywatnik, 1) prywaty pilnujący, szukający osobistej korzyści; 2) stronnik, zaufaniec.
Prza, przy, prze, sprzeczka, spór; sprawa sądowa; rozprawa.
Przać, przajać, przeć, sprzyjać, kochać.
Przaśne, przaśnek, przaśnica, przaśnik, chleb niekwaszony, maca żydowska, święto przaśników, Wielkanoc u żydów.
Przaśny, 1) niekwaszony (chleb); 2) nie sycony, nie do picia (miód); 3) świeży.
Prząc, (przęże, przęgł.), sprzęgać.
Prządać, prząść.
Prządca, prządek, ten, który przędzie, przędzalnik.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0432
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.