Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0429

Proceder, postępek, postępowanie.

Procesja, p. Procedencja,

Proci, prociw, przeciw.

Prociwa, przekora, sprzeka.

Prodlić, pruć.

Prodycja, zdrada.

Profecja, przepowiednia, wróżba.

Profekt, postęp; pożytek.

Profes, zakonnik, który złożył śluby uroczyste.

Proforma, klasa wstępna, przygotowawcza w dawnych szkołach.

Profuzja, zbytek, obfitość.

Prok, proca.

Prokny, wszelki, wszystek.

Prokreacja, spłodzenie, zrodzenie.

Prokuracja (łac.), rzecznictwo, adwokactwo, praktyka sądowa.

Prokurat, prokurator, prokuratorczyk, adwokat, rzecznik, patron.

Promień, przen. 1) smuga, pas; 2) struga, strumień.

Promię, promiono, struna.

Promot (łać.), posunięty na wyższą godność.

Promowować, promować.

Pronoza, przebiegły; zapobiegliwy; charakternik.

Propa, propek, korek.

Propina, wypitka, pijatyka.

Propor, proporzec, chorągiew.

Proporcja, obowiązek.

Proporczyk, chorągiewka.

Propornik, proporcznik, chorąży.

Propozyt, projekt, zamiar, przedsięwzięcie.

Propugnacja, obrona.

Proroczeństwo, proroctwo.

Prorocznica, astrologja, wróżbiarstwo.

Prosacki, dziadowski, żebraczy.

Prosekutor, prześladowca.

Prosfora, p. Proskura.

Prosić się do czego, napraszać się.

Prosiniec, grudzień.

Proskura, w kościele wschodnim chleb poświęcony, używany na hostję.

Prostem, prosto, poprostu.