Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0398

Posadzenie, posiedzenie, sesja, narada.

Posadzić, posadzać, w zn. 1) P. kogo na sądzie, ustanowić go sędzią; 2) P. co czym, wysadzić, wyłożyć, obłożyć; 3) podsadzić, podłożyć.

Posag, w znacz. 1) uposażenie, zaopatrzenie, fundusz; 2) wartość, cena, zaleta, ozdoba; 3) naddatek, procent, nasypka.

Posądek, posądzenie.

Posądliwy, podejrzliwy.

Posąg, w znacz. postać, obraz.

Posążnik, robiący posągi, snycerz, rzeźbiarz.

Poschraniać, pochować, poukrywać.

Poseł pospólny, urzędowy, woźny, sługa miejski.

Posełka, posełkini, posełkinia, posłanka, posłannica; zwiastunka.

Posemek, posępny, ponury, surowy.

Posenno, posępnie, pochmurno.

Posetne, procent.

Posetnić, sto razy powiększyć, stokrotnie pomnożyć.

Posędzić, posądzić.

Posęp, posępność.

Posępieć, sposępnieć, stać się posępnym; posępnieć.

Posępisty, posępny, smętny, melancholijny.

Posępnica, melancholja.

Posępy, czas posępny, niepogoda.

Posiać się, posiewać się, osypać się, okryć się.

Posiad, siedzenie, posiedzenie.

Posiadlca, posiadający coś cudzego, przywłaszczyciel, uzurpator.

Posiadło, 1) posiadłość; 2) siedlisko, zamieszkanie, komorne.

Posiadły, opanowany, zabrany, zdobyty.

Posiadnik, posiadacz.

Posiągać, posiągnąć, posięgać, posięgnąć, posiąść.

Posiąść, posiadać, w zn. 1) siąść, osiąść, osiedlić się, zamieszkać; 2) P. kogo, usiąść wyżej, niż on. P. się, posunąć się, zrobić komu miejsce na siedzeniu.