Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0392

Popłuże, mórg, morga.

Popona, opona, przykrycie, dera; zasłona, kotara.

Popór, poparcie, podpora; podstawa, powód, racja.

Popraw, poprawiacz, moralista, zrzęda.

Poprawić, poprawiać czego czym, 1) potwierdzić, poprzeć, dowieść; P. sumieniem, przysiąc; 2) P. czego, podnieść, podwyższyć, postąpić.

Poprawnik, poprawiacz, mentor, moralista.

Poprawować, poprawiać.

Popręcina, długi pręt, żerdź, tyka.

Poproch, 1) miejsca stratowane; 2) ponowa, pierwszy śnieg.

Poprócha, pyłek, meszek, puszek.

Popróżnicy, popróżności, popróżnu, napróżno, daremnie.

Popróżny, próżny, daremny, płonny.

Poprzecz, p. Poprzek.

Poprzeczyzna, rozciągłość w poprzek.

Poprzeć, popierać, w zn. 1) podtrzymać, wzmocnić, pomnożyć, podnieść; 2) P. czego, potwierdzić, wzmocnić, 3) zaprzeczyć, zaoponować. P. się, 1) pomknąć, posunąć się, przedrzeć się; 2) skorzystać, podreparować się.

Poprzedca, poprzedziciel, poprzednik.

Poprzednie, naprzód; na przodzie, na czele.

Poprzedzanie, uprzedzanie.

Poprzedzeństwo, pierwiastek, zawiązek.

Poprzedzić co, przyjść zawcześnie, nadspodziewanie; przewyższyć co, ubiec co, zapobiec czemu.

Poprzek, poprzeki, przek, przeko, wprzek, napoprzek.

Poprzeka, sprzeczność, niekonsekwencja, wybryk; zdrożność, usterka.

Poprzestanek, poprzestanie, zaprzestanie.

Po przęczkę, w miarę, umiarkowanie.