Pochopny, 1) ochoczy, skłonny, skory; 2) dający pochop; 3) podatny, dogodny, stosowny.
Pochorzeć, pochorować się.
Pochotny, pochodzący z żądzy cielesnej, niemoralny.
Pochować się, 1) schować się, ukryć się na pewien czas; 2) utrzymać się przy życiu, wyżyć
Pochowanie, utrzymanie, środki do życia, byt.
Pochoży, zachoży, przybysz, osiedleniec; wędrowiec.
Pochód, w znacz. 1) pochodzenie; 2) ciąg, pasmo, szereg; 3) chodzenie, chód, krok.
Pochów, schowanie, kryjówka, skrytka.
Pochramować, pochromywać, utykać na nogę.
Pochrona, pochronka, ochrona, osłona, przytułek, ukrycie.
Pochrośnieć, uderzyć.
Pochrzepcizna, pochrzypcizna, pochrzypczyzna, 1) kość z mięsem i słoniną z grzbietu wieprza; 2) grzbiet człowieka.
Pochrześnictwo, przyjęcie wiary chrześcijańskiej, ochrzczenie się.
Pochrzyżmować, pochryzmować, ponamaszczać chryzmem.
Pochuć, chuć; żądza, pożądliwość.
Pochutnawać, pochutniwać, p. Pochutnywać.
Pochutnić się do czego, powziąć chęć, żądzę, nabrać ochoty, zapragnąć czego, zapalić się do czego.
Pochutny, p. Pochotny.
Pochutnywać, 1) P. sobą, z sobą, sobie, podskakiwać z radości, cieszyć się głośno; 2) tuszyć sobie radośnie; 3) P. kogo, zachęcać kogo, dodawać mu otuchy.
Pochwacić, pochwycić.
Pochwalacz, pochwalca, chwalca, wielbiciel.
Pochwalić się na kogo, odgrażać się komu.
Pochwalnia, modlitwa.
Pochwalony, pochwalny, chwalebny, zaszczytny.
Pochwalować, pochwalać.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0356
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.