Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0351

Płochowiarski, płochowierny, łatwowierny.

Płochozmienny, niestały, chwiejny, zmienny, niepewny.

Płochy, 1) marny, znikomy, nietrwały, lichy; 2) płochliwy, ostrożny. P.-a zwierzyna, nie drapieżna, na którą polują.

Płociec, płoć, płotka, płocica.

Płocina, plecionka, płot,

Płodnorodny, płodonośny, obfity w owoce.

Płodorodny, płodowity, płodzisty, płodny.

Płomieniec, zapaleniec.

Płomieniem, szybko, gwałtownie.

Płomieniopary, ziejący płomieniem.

Płomiennica, czarownica.

Płon, gałąź młoda.

Płona, przerębel.

Płonia, 1) p. Płona; 2) płonina, ziemia płonna, miejsce nieurodzajne, halizna, hala.

Płonianka, branka, niewolnica.

Płonik, ponik, źródło.

Płonina, płonizna, 1) ziemia płonna, miejsce nieurodzajne, halizna, hala; 2) przerębel; 3) p. Płonka.

Płonka, 1) drzewo nieszczepione, dziczka, jabłoń dzika; 2) przerębel.

Płono, daremnie.

Płony, płóny, 1) płonny, niepłodny, jałowy; 2) daremny, bezowocny, zbyteczny; 3) próżny, pusty, otwarty (pole), lekkomyślny; 4) niesmaczny, jałowy; 5) skąpy, nieużyty; 6) nędzny, lichy, mizerny.

Płoń, p. Płona.

Płosa, 1) pas ziemi, mający 12 zagonów, stajanie; 2) sztaba żelazna, drąg żelazny.

Płoska, kawałek pola ornego wśród lasu.

Płoskaty, dojrzewający.

Płoszczyca, pluskwa.

Płoszczyk, grot, ostrze u strzały.

Płoszka, doniczka, kaganiec do iluminacji.

Płot, w znacz. tratwa; płócienna ściana namiotu; P.-em stać, stać rzędem, szeregiem; chodzić koło