Plugawy, ordynarny.
Pluha, pluchota, słota, czas dżdżysty.
Plump, plusk.
Pluna, plwociny, ślina.
Plundrować (niem.), plondrować.
Pluskonny, pluskotny, słotny. dżdżysty, niepogodny.
Pluskota, pluchota, słota
Pluskun, duch wodny.
Pluszczeć, przen. niszczeć, marnieć.
Plut, przen. pieniądz (od nazwy Plutusa, bożka bogactwa).
Plutliwy, plutny, p. Pluskonny.
Plutny, p. Pluskotny.
Plużyć, tryskać, wytryskać.
Plwawliwy, flegmisty.
Płach, płacha, p. Plach.
Płacha, żelazo noża, szabli, korda bez osady czyli rękojeści, brzeszczot, klinga, głównia.
Płachciec, 1) człowiek w płachty ubrany, biedak, chudopachołek; 2) gałganiarz, szmaciarz.
Płacheć, spłacheć, szmat, kawał.
Płachetnik, człowiek odziany w płachtę.
Ptacht, przen. żagiel.
Płaci, 1) czy, czyż, czyli; 2) chyba, pewnie, zapewne, może.
Płacić, w znacz. 1) mieć pewną wartość; 2) kosztować; 3) popłacać, mieć pokup; przen. mieć uznanie, być cenionym; 4) pomagać, przyczyniać się, służyć, skutkować. 5) Płaci, uchodzi, godzi się, wypada.
Płacie, (a), szmaty, płachty, chusty; łaty.
Płacien, płatny, zapłacony.
Płacież, płaca, zapłata.
Płacywać, płacić, opłacać.
Płaczennica, płaczka.
Płaczliwy, opłakany, bolesny.
Płacznica, płaksa.
Płaczny, płaczliwy.
Płaczorodny, płaczorody, pobudzający do płaczu.
Płaczotulny, utulający w płaczu, pocieszający.
Płaczypieniądz, skąpiec, sknera, dusigrosz.
Płać, 1) płaca, zapłata;
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0348
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.