Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0330

Patrynimiczny, rodowy.

Patrzacz, p. Patrzyciel.

Patrzalnik, patrzelnik, przedmiot, w który się wpatrują; zwierciadło.

Patrzeć kogo, czego, oglądać się na co, zajmować się kim, wdawać się w co; brać przykład z czego; trzymać się kogo, czego; szukać, poszukiwać.

Patrzenie, widok, scena, widowisko.

Patrzyciel, patrzacz, patrzący, postrzegacz, spektator, widz.

Patyczka, rózga w szkołach.

Paukant (niem.), przeciwnik w pojedynku.

Pauper, paper, ubogi uczeń w szkołach klasztornych; chłopiec, żak.

Pawa, pawica.

Paweza, pawęza, pawęż, pawęża, tarcza drewniana skórą powleczona.

Pawężnik, żołnierz opatrzony pawężą.

Pawiki, kity z piór pawich.

Pawiment (łac.), podłoga, posadzka, tło.

Pawlacz, pablacz, drugi, niższy pułap w kuchni lub warsztacie, na którym sypiają sługi lub suszą się deski.

Pawłoczany, pawłoczny, pawłoczysty, szkarłatny, purpurowy.

Pawłoka, pawłoga, pawołoka, 1) cienka tkanina szkarłatna; 2) płaszcz purpurowy, purpura; 3) szata powłóczysta; 4) powłoka, zasłona, błonka.

Paz, żłobek, rowek, fuga, nut.

Pazdrocać, pazdrotać, rozprawiać.

Pazdur, 1) pazur; 2) szpic szczytowy domu; 3) ozdoby, wyrzynane w drzewie, na dachu chaty góralskiej; 4) chciwiec, łakomiec, żarłok.

Pazera, pazyra, kłótnik, kłótnica.

Pazerny, pazdrawy, chciwy, łakomy, żarłoczny.

Pazerować, kląć, wymyślać, kłócić się.

Pazgać, trzeć, nacierać.

Pazłotka, blaszka pozłacana, lama; świecidełka.

Paznochty, paznogcie.