Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0322

Pacharzyna, 1) pęcherz; 2) mieszek na pieniądze.

Pachmie, pchnięciem, sztychem.

Pachniątszy, bardziej pachnący, wonniejszy.

Pachnidlarstwo, perfumiarstwo.

Pacholarz, pacholec, pachoł, pachołek.

Pacholczno, z wielkim orszakiem pachołków, dworno.

Pacholczyć, pachołkować, służyć za pachołka.

Pacholstwo, 1) gromada sług, orszak; 2) służebnictwo.

Pachołek, 1) chłopiec, wyrostek; młodzieniec, kawaler; 2) sługa, parobek, czeladnik; 3) najemnik; 4) terminator; 5) giermek, który nosił kopję rycerza i prowadził konie pana na zmianę; szeregowiec w d. wojsku polskim; 6) opryszek, zbój; 7) przyrząd do zdejmowania butów.

Pachołka, dziewka dworska, służąca.

Pachołkowanie, posługiwanie.

Pachronić, jeść.

Pachutnica, tanecznica, tancerka.

Paciara, zupa z klusek, z trochą mleka, brajka.

Paciep, jama, jaskinia ciemna.

Paciepić, pogrążać w ciemności, mroczyć, ćmić.

Paciepno, pochmurno, dżdżysto.

Paciepny, ciepławy; posępny, mroczny; słotny.

Pacierz, paciorek, różaniec.

Paciuk, prosię, podświnek, wieprz tuczony.

Pacwa, licho, kaduk, zły duch; grzech, pokusa.

Pacyna, pecyna, paczyna, pieczyna, 1) paca, cegła niewypalana; 2) rumowisko z gliny piecowej, gruz z muru; 3) kawał cegły, gruda gliny lub wapna; 4) sadze rozmiękczone parą, zlane w jedną masę.

Pad, 1) padnięcie, upadek; 2) mór, pomór; 3) spad wody; 4) dolina głęboka; 5) ślad, trop.

Padać, powiadać.