Oślednik, ten, co ośladuje.
Oślnąć, oślepnąć.
Ośluzły, zwiędły.
Ośmieci, ośmieciny, śmiecie, odpadki.
Ośmiornasobny, ośmiokrotny.
Ośmiornasób, osiem razy tyle.
Ośmiorzeczny, ośmiozgłoskowy.
Ośmiórka, ósma część, ósemka.
Ośmnasobny, p. Ośmiornasobny.
Ośmnastny, mieszczący w sobie osiemnaście.
Ośpieszały, opieszały.
Ośrecić, zmizernieć
Ośrzenić, oszronić.
Ośrzenieć, oszronieć.
Ośrzodek, ośrzodka, ośrodek.
Ośrzonić, oszronić, pokryć szronem.
Ośrzód, wśród, pośród.
Oświadczyć, w znacz. 1) donieść co, zawiadomić o czym; 2) poświadczyć, udowodnić przez świadków; O. się, zaprotestować; O. się kim, powołać się na czyje świadectwo.
Oświarczyć, oświadczyć.
Oświetle, światło.
Oświetny, 1) oświecający; 2) świetny.
Oświeżać, odmładzać się, orzeźwiać się, ożyć.
Oświeżyć się, wyzionąć ducha, paść.
Oświęcelina, święcone.
Oświęcić się, 1) stać się świętym; 2) doczekać się Wielkanocy.
Oświt, świt, brzask.
Oświtnąć, rozwidnić się.
Oświtność, blask.
Ot, od.
Otajka, w wyr. z otajka: aż nadto, z czubem.
Otak (tur.), targ, jarmark.
Otarchać, otargać, oszargać.
Otargać, oszarpać, oberwać; przen. oswoić, obłaskawić; okrzesać, ogładzić.
Otarnić, ogrodzić cierniem.
Otawa, potraw, nowa trawa, wyrosła po skoszeniu łąki; siano z tej trawy.
Otawić się, 1) rozkrzewić się, zazielenić się; 2) odżyć, poprawić się; 3) zjawić się na nowo.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0316
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.