Okolny, okoliczny.
Okołatać, obić, otłuc.
Okołkiem, wkoło, naokół.
Około, 1) koło, naokolo; 2) co do czego, pod względem czego, o co, o czym.
Okołot, snop zboża omłócony.
Okołować, okrążyć.
Okopisty, pełny, obfity.
Okopować, obłożyć kopami; otaksować na kopy.
Okościeć, skostnieć, stwardnieć.
Okowiny, okowy, kajdany, łańcuchy.
Okół, 1) obwód, okrąg, okolica; przen. otoczenie, koło, grono; 2) kół, pal.
Okracać, ukrócać, uśmierzać.
Okraj, okraniec, brzeg, skraj, kraniec.
Okrajek, 1) okrawek; 2) kraniec, kres, pogranicze; 3) straż graniczna.
Okrajkowy, okrajny, krańcowy, skrajny, brzeżny.
Okrasa, grubość, tusza.
Okrasić się, 1) wystroić się; 2) wzbogacić się czym.
Okrącić, okrącać, okręcić.
Okrągłomowny, powtarzający się w kółko, rozwlekły.
Okrągłook, mający tylko jedno oko okrągłe, cyklop
Okragłopochodzisty, ostrokręgowy, stożkowy, koniczny.
Okrągłość, 1) okrąg, kula, glob; 2) gładkość, potoczystość.
Okrągły, w wyr. np. obiad O., skromny; taniec O., wolny, chodzony.
Okrąż, okrążka, w wyr. na O., naokoło, dokoła.
Okrążne, picie trunku przez wszystkich dokoła, kolejka.
Okrążność, okrąg, obwód (koła).
Okrążyć, okrążać, w znacz. 1) krążyć, obiegać, obracać się, kursować; 2) objąć, ogarnąć.
Okrcić, ochrzcić.
Okresek, wzór, szablon.
Okresiciel, określający, kładący granice czemu.
Okresić, okreszać, określić.
Okreszenie, okresznie, okreśnie, określnie, określenie.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0297
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.