Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0292

Ofertowniczek, ofiarowujący się z usługami, grzeczniś.

Ofiarnia, miejsce do ofiar.

Ofiarnicki, ofiarnikowy, ofiarniczy.

Ofiarować się, zgodzić się; zdarzyć się.

Ofiarownica, kapłanka.

Ofiarownik, ofiarnik, kapłan.

Ofnaty (niem.), naszycia.

Ogacać, zabezpieczyć ściany od zimna gacią.

Ogaity, pokryty zielonością, jak kępka.

Ogałuszyć, zagmatwać, otumanić.

Oganecznik, 1) oganiacz, oganiający muchy oganką; 2) stróż polny.

Oganić, wyrządzić np. sromotę.

Oganisty, ogańczysty, rozłożysty, szeroki.

Ogarnować, ogarnywać, ogartywać, ogarniać, obejmować, pojmować, opanowywać.

Ogary wywierać, wypuszczać psy gończe; przen. roznosić wieści.

Ogarz, ogar, pies gończy.

Ogęścić, otoczyć ściśle.

Ogienny, ogniowy.

Ogień, w wyr. O.-e ucieszne, ochotne, krotofilne, fajerwerki; O. napowietrzne, zjawiska ogniste; O. słoneczny, upał, gorąco, żar; O. święty, róża (choroba).

Oglądować, oględywać, oglądać, upatrywać.

Oględać, obejrzeć.

Oględy, obejrzenie, oględziny.

Oględzinny, oględny, mogący być oglądanym, widzialny.

Oglonąć, obejrzeć.

Ogłabiać, ogłobić, zacieśniać, obetkać, umacniać.

Ogłodać, ogłodować, ogłodywać, ogryźć, objeść, oskubać zębami.

Ogłos, hałas, rozgłos, sensacja; hasło.

Ogłosiciel, zwiastun.

Ogłoska, zapowiedź, wieść, pogłoska.

Ogłośny, wydający głos, brzmiący, głośny.

Ogłowia, ogłów, gatunek uzdy na całą głowę zwierzęcia.

Ogłowica, ogłówka, uzda.