Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0280

Odgłabiać, odgłobić, odkładać, odchylać.

Odgłodać, odgłodywać, odgryźć, odjeść.

Odgłos, 1) wieść, pogłoska; 2) rozgłos, sława; 3) pozwolenie zabrania głosu.

Odgłosić się, odezwać się.

Odgniewany, ułagodzony, udobruchany.

Odgodzić się, odgadzać się, odłączyć się, odbiec.

Odgościć się, być w gościnie, być daleko od domu.

Odgórny, będący z góry, górny, wierzchni.

Odgranczać, odgraniczać.

Odgrażka, odgrażanie się.

Odgromić, odbić, odzyskać przebojem.

Odgrozić, zagrozić, odstraszyć; wymóc groźbą.

Odgrześć, odgrzebać.

Odgrzonąć, odgrzebać, odkopać, odgarnąć.

Odharapić, odherapić, odpędzić psy od ubitej zwierzyny z pomocą harapa.

Odhepywać się, odbijać się.

Odhowić się (ukraiń.), po długim poście zacząć jeść z mięsem.

Odimać, odejmować.

Odimać się, p. Odjąć się.

Odimający, odimca, obrońca, protektor.

Odiskać, odiskiwać, odiskować, odzyskać, odzyskiwać.

Odistaczać, odistoczyć, przeistoczyć.

Odjachać, odjechać.

Odjarzmiać się, wybić się na wolność.

Odjąć, odimać, w wyr. O. kogo, co komu, odebrać, odzyskać, wydrzeć; O. kogo, czemu, wybawić, uwolnić, obronić.

Odjąć się czego albo od czego, odplątać się, uwolnić się; pozbyć się, odbić co; O. się komu, czemu, oprzeć się, obronić się; uniknąć czego, otrząsnąć się z czego.

Odjąd, odkąd; odtąd.

Odjątek, to, co komu odjęto, zabór.

Odjemek, odłamek, okruch, kawałek.

Odjeść się, obronić się, odciąć się, ofuknąć się.

Odjezna knieja, część