Obryknąć kogo, ofuknąć kogo, wrzasnąć na kogo; O. się, ofuknąć się, obruszyć się.
Obrys, zarys.
Obrywka, obrywcza, co się komu oberwało, okroiło; dochód poboczny, zysk dorywczy.
Obrzazać, obrzezać, oberznąć.
Obrzazować, obrzazywać, obrzezać, obrzynać.
Obrzaźny, obrzazgły, pełen obrzazgu (nieprzyjemnego smaku).
Obrząd, 1) rząd (np. pereł); 2) to co ma być przyrządzone; 3) obrządek; 4) ugoda; 4) zrządzenie, zarządzenie, testament.
Obrządny, obrzędowy.
Obrządzać, obrządzić, rozporządzać; załatwić; O. się, rozporządzać się.
Obrzedni, obrzedny, rzadki, nieczęsty; nie gęsty.
Obrzeg, ściana podtrzymująca brzeg.
Obrzemski, p. Obrzymski.
Obrzezać, obrzezować, obrzazywać, okroić.
Obrzeże, obrzeżyna, brzeg krawędzi, kraniec, skraj, rąbek.
Obrzęda, p. Obrząd.
Obrzmiany, obrzmiały, obrzękły; gruby, chrapliwy (głos).
Obrzucić się, obruszyć się, ofuknąć, żachnąć się.
Obrzut, 1) obruszenie się, ofuknięcie; 2) przedmiot.
Obrzyd, obrzyda, obrzydliwość, odraza, wstręt.
Obrzydny, obrzydliwy, wstrętny.
Obrzym, olbrzym.
Obrzymica, olbrzymka.
Obrzymski, olbrzymi.
Obseczka, legumina obiadowa.
Obseda, obserwacja, przestrzeganie.
Obsedować (łac.), oblegać, nalegać, obligować.
Obses (z ł. obsessus, opętany), obces, obcesowo.
Obserwa, obserwacja, postrzeganie.
Obsięgać, dosięgać, dochodzić, wynosić (co do objętości).
Obskacać, obskocać, okładać zarzewiem (węglem żarzącym).
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0269
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.