Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0221

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Na przebindy, do wyboru.

Naprzeciwiać się, prześladować, ścigać.

Naprzeciwny, naprzeciwległy.

Naprzedziej, naprzód.

Naprzek, naprzeki, wpoprzek, na przełaj.

Naprzemianny, czyniący co a. idący naprzemian.

Naprzód dać komu, ustąpić, oddać pierwszeństwo; N. mieć, mieć przewagę, przewyższać; N. rano, bardzo wcześnie.

Naprzyczyniać, przygotować dosyć.

Napsotać, napsocić.

Napuchać, napuchnąć, napełnić albo owionąć zaraźliwym oddechem.

Napuszać, napuszyć, nadąć; natchnąć czym; N. się od kogo, zarazić się od czyjego oddechu.

Napuścisty, obwisły, (wąsy, brew).

Napużać, przestraszać, przerażać.

Napyżać się, napyżyć się, przybrać minę poważną, napuszyć się.

Naraczej, naraczszej, naradszej, najbardziej.

Naramionek, naramnik, naramiennik, bransoleta, manela; część zbroi, osłaniająca ramiona.

Naraz, p. Narzaz.

Naraszczać, p. Narościć.

Narazić, narażać, w zn.: 1) nieco uszkodzić, nadwerężyć; 2) N. czego, dotknąć czego, potrącić o co; 3) N. kogo, obrazić, urazić; 4) N. czego, nabawić; 5) N. komu co, nadarzyć, nastręczyć: N. w co, wystawić się na co; N. się, natknąć się.

Naraźny, dogodny.

Narąb, p. Narębne.

Narciszek, narcyszek, narcyz (kwiat)

Nardy, wonności, pachnidła.

Nareżyć, pokruszyć.

Narębne, nazwa jakiejś dawnej daniny.

Narębny, opaczny, idący wspak.

Naręcznik, bransoleta, manela; temblak.

Narężyć, nadwerężyć.

Narobić, narabiać, 1) N. czego, zniszczyć, zużyć co; 2) N. czym, nadrabiać, sztukować, poma-