Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0174

Lelawy, w wyr. suknia l-a, niezapięty, wolny.

Lelejać się, chwiać się.

Lelkować, robić coś od niechcenia.

Leman (z niem. Lehnsmann), lennik.

Lemaństwo, lenno, lennictwo, hołdownictwo.

Lemiec, kołnierz.

Lemięsz, lemięż, lemiesz.

Lemusp. Lamus.

Lencoch, lencuch (z niem. Leinzug), łańcuch.

Leniwka, leniwica, próżniaczka.

Leność, lenistwo.

Lenować, lenować się, lenić się.

Lenownik, lennik, hołdownik.

Lenszownik, najemnik w kopalni.

Lenung (niem.), żołd, lafa.

Lenungowanie, płacenie żołdu.

Leńcoch, łańcuch.

Leński, lenny, lenniczy.

Leństwo, lennictwo, lenno.

Lepak, 1) lecz, jednak, atoli, zaś; 2) znowu; 3) tedy.

Lepka (czes.), hełm.

Leptać, chłeptać.

Lermo, p. Larma.

Lesek, lasek.

Lesica, koszyk, torba, klatka, kojec.

Lesz (z niem. Lösche), zamsz, skóra miękko wyprawiona.

Leszczna (laskowa) wina, kara pieniężna.

Leszczyć, 1) rozlegać się (o śpiewie); 2) robić brózdy, grzędy.

Leszny, zbyteczny, niepotrzebny.

Leszownik, białoskórnik.

Leścić się, 1) lśnić się, błyszczeć; 2) pochlebiać, przymilać się.

Leść, podstęp, chytrość.

Leśni, leśny.

Leśnieć, 1) zarastać lasem; 2) dziczeć.

Leśność, chytrość, zdradliwość.

Leśny, pochlebiający, pochlebny.

Letniczek, letnik, lekka suknia kobieca.

Letny, letni; doletni.

Letra, czcionka.

Letycja (łac.), radość, wesele.

Lewada, czyste miejsce