Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0159

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Kozodrza, obdzieranie kóz ze skóry; przen. zdzierstwo.

Kozopas, kozopasz, koziarz, pasterz kóz.

Kozub, kożub, kazub, każub, kosz z kory, łubianka, kobiałka; torebka z kory do jagód.

Kozubalec, kozubales, kożubalec, okup, opłata, datek nieprawy, wymuszony; szczególnie opłata wymuszana na żydach przez ubogich żaków.

Kozubaty, kozuby, krzywy, zakrzywiony.

Kozyra, p. Kozera.

Koździurny, każdy, kaździutki.

Koźlec, kozieł.

Koźlić, zmarszczyć, chmurzyć, zasępiać (czoło).

Koża, skóra zwierzęca.

Kożdy, każdy.

Kożki, ubranie ze skóry, kożuch; peleryna.

Kożub, p. Kozub.

Kożubalec, p. Kozubalec.

Kócik, w wyr. masz K-a, mam cię za nic.

Kór, chór.

Kóski, koska, koszka, futrzany płaszczyk duchownych.

Kót, kótki, kość do gry; K-ki, gra w kości.

Kra, gruba ciemna chmura.

Krachkość, krewkość.

Kraczeć, kraczyć, krakać.

Kradać, kraść.

Kradczyni, złodziejka.

Kradkiem, kradmie, kradomie, kradmo, ukradkiem, pokryjomu.

Kradliwy, skłonny do kradzieży.

Kradomy, skryty, tajny.

Kradziectwo, kradziestwo, kradziewstwo, kradzież.

Kradzieżca, kradzieżnik, złodziej.

Kradzieżny, kradzieżniczy, kradzieski, złodziejski.

Kradźba, kradzież.

Kragańcować, robić sztuki kuglarskie; p. Kredensować.

Krainiec, krajnik, człowiek, mieszkający na pograniczu.

Kraj, brzeg, skraj, krawędź; ląd.

Krajan, p. Krajowiec.

Krajanka, ser w kształcie cegły.