Kolak, przymówka uszczypliwa.
Kolący, krążący, idący w koło.
Kolba (z czesk.), kłócie się, fechtowanie, zapasy.
Kolce, obrączka, kółko metalowe; w lm. kolca: kajdany.
Kolcza, 1) bieganie do kolca czyli pierścienia, rodzaj igrzysk; 2) K. zbroja, p. Kolczuga.
Kolczuga, kolcza, zbroja, koszula pancerna z kółek żelaznych, pancerz.
Kolczy, zrobiony z kolec czyli żelaznych pierścieni.
Kole, koli, kolwiek.
Kolebka, pojazd na pasach.
Kolec, rodzaj bransolety.
Kolegat, kolega.
Kolegjat, kolejat, członek kolegjum.
Kolejum, kolegjum.
Kolenda, zadatek dany służbie.
Koleński, kolński, koloński.
Koleryk, choleryk.
Kolesarz, kołodziej.
Koleśnia, koleśnica, warsztat kołodziejski.
Koleśnik, kołodziej; wóz, fura.
Koleśno, na kołach, wozem.
Koleśny, będący na kołach, wozowy.
Kolet (włos. coletto), krótka suknia skórzana, kurtka.
Koli, kiedy, póki.
Koli, kolwiek.
Kolica, okolica.
Koliczny, okoliczny.
Koligackie stosunki, stosunki w rodzinie.
Koligat, powinowaty, familjant.
Kolikroć, ilekroć.
Kolimaga, wóz z budą.
Koliżdy, każdy.
Kolofon, ostatnia stronica druku z wymienieniem miejsca druku i roku.
Kolokacja, 1) wyposażenie; 2) wieś szlachecka, podzielona między kilku właścicieli.
Kolokator, jeden z wierzycieli hypotecznych.
Kolokucja, rozmowa.
Kolor, pijak.
Koloretka, kołnierzyk, naszyjnik.
Koltryna (włos.), kurty-
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0150
Ta strona została uwierzytelniona.
