Folg (niem.), folga, pobłażanie, ulżenie, odpoczynek.
Folga, folja (niem.), podkład, podkładka.
Folgować (niem. folgen), w znacz. iść za czym.
Folgowny, pobłażliwy, powolny.
Fołdrować (niem. fordern), na kogo = oskarżać kogo, nastawać na kogo; f. kogo = pozywać kogo, wytoczyć komu proces; f. co = popierać co, bronić czego.
Fołdrownik, oskarżyciel.
Foment (łac. fomentum), namowa, poduszczenie.
Fomentować, namawiać, podburzać, poduszczać.
Fontazik, kokardka.
Fora, fura.
Forbot, forbota, koronki.
Fordan, fordon (niem. Ferding), cło czyli myto na rzece
Fordrować, p. Fołdrować.
Fordun, p. Fordan.
Fordygał, trzpiot, figlarz.
Fordyment, p. Furdyment.
Forer, stajenny.
Forestjer, foryster (włos.), cudzoziemiec.
Forg, forga (węg. forgó), kita, pióropusz; pukiel.
Forgocza (węg. farkusz, rzemień), pęta, uwięź.
Forlegarz, forlegier, dający pieniądze na przedsiębiorstwo górnicze.
Forlon, forlun, p. Furlon.
Forman, furman.
Formisty, kulisty, o pełnych kształtach.
Forować, wyganiać, wypędzać; f. się, wynosić się.
Forsztat, wzorzysta tkanina jedwabna.
Forta, furta, furtka.
Fortalicja, strażnica, warownia, mała forteca, zameczek obronny.
Fortel, fortyl (niem. Vorteil, korzyść), 1) zysk, korzyść; 2) podstęp, wybieg; 3) tajemna sztuczka, sekret.
Fortelnik, ten, co używa fortelów.
Fortelny, fortylny, 1) korzystny; 2) podstępny, chytry.
Fortrop (niem. Vortrab), żołnierz, należący do przedniej straży.
Fortunarz, sprzedający losy na loterję.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0094
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.