wartować, pilnować, strzec; Czuć się, poczuwać się, brać sobie do serca; troszczyć się o siebie.
Czuha, czuhaj, p. Czucha.
Czuhać, czyhać.
Czujliwy, czuły, wrażliwy.
Czulejszy, czulszy, wrażliwszy.
Czujny, czuły, czujący; czuwający, nieśpiący. C. komu, dający się uczuć, dotkliwy.
Czumak, chłop ukraiński, trudniący się furmaństwem.
Czupel, cypel.
Czupnąć, cupnąć, przycupnąć.
Czusz, czosz, cóż, w zn.: to jest, mianowicie.
Czutki, czutliwy, czuły, czujny; bezsenny.
Czuwacz, ten, co czuwa, stróż
Czuwałość, czujność.
Czwanić się, chwalić się, chlubić się.
Czwartka, ćwiartka.
Czwartonasty, czternasty.
Czwartosetny, czterechsetny.
Czwartować, ćwiartować.
Czwartynaćcie, czwartynaście, (dop. czwartegonaście), czternasty.
Czwartynasty, czternasty.
Czwartysetny, czterechsetny.
Czwarzyć, udawać, zmyślać; czwarzyć się, 1) drożyć się, wzdragać się, odmawiać ręki, ceremonjować się; 2) swarzyć się, kłócić się.
Czwiartka, ćwiartka.
Czwiercień, p. Ćwiertnia.
Czwierzyć się, czwarzyć się, swarzyć się, kłócić się.
Czwor, czworaki; w czwor, w czwórnasób.
Czworakować, czworkować, czynić coś czworako.
Czworletni, czteroletni.
Czwornogi, czwornóg, czwornożny, czworonożny; na czwornóg, na czworakach.
Czworny, poczwórny, cztery razy większy.
Czworograniec, czworobok.
Czworojedni, w czterech jeden.
Czworonaście, czternaścioro.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0064
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.