Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0055

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Chutki, chutliwy, chutny, chętny, ochotny, skory; prędki, żwawy.

Chwalibur, chwaliburca, chwaligóra, chwalisz, samochwał, samochwalca.

Chwalny, chwalebny.

Chwałka, marna chwała.

Chwatać, chwytać.

Chwatki, 1) chwytki; 2) żwawy, rączy, chwacki.

Chwatkiem, naprędce, dorywczo.

Chwiejać, chwiać.

Chwistek, świstek, bagatela.

Chwisty, chusty, bielizna.

Chwostać, chłostać, bić.

Chyba, 1) chybienie, zawód; zboczenie; potwór. Bez chyby = bez pochyby, niechybnie; 2) oprócz, bez.

Chybać, zachwiewać, poruszać.

Chybić, kibić.

Chybitka, kibitka.

Chych, chychot, śmiech.

Chycić, chwycić.

Chylcem, chyłkiem.

Chył, wychylenie, wygięcie.

Chynąć, pochylić, pogrążyć, rozwiać, wionąć.

Chyr, chyra, charłactwo, cherlactwo.

Chyrograf, cyrograf.

Chystać, huśtać, kołysać.

Chytrek, chytrzec, chytrzelec, człowiek chytry.

Chytroba, chytra sztuka, fortel.

Chytrogarny, zagarniający chytrze.

Chytroskok, ten, co chytrze się wymyka przez skoki.

Chytrszy, chytrzejszy.

Chytrzec, p. Chytrek.

Chyż, chyżyk, chyża, hyż, chata, chałupa, dach nad głową.

Ciałokupiec, 1) handlarz niewolników; 2) handlujący żywym towarem, rajfur.

Ciałowity, otyły.

Ciałożerca, pastwiący się nad ciałem.

Cianki, cienki.

Ciarapata, szerepetka, udający szlachcica.

Ciarlatan, szarlatan.

Ciasnocha, 1) spódnica; 2) koszula; 3) panna; 4) udająca pannę.

Ciastoch, ciastuch, człowiek miękki, chwiejny.