Sutasz f. wązka plecionka wełniana do naszywania sukien damskich.
Suterena f. część budynku pod poziomem gruntu, mieszkanie pod parterem, piwnica mieszkalna.
Suum cuique ł. każdemu, co mu się należy.
Suweren a. moneta angielska złota wartości 20 szylingów.
Suweren f. panujący, monarcha, władca.
Suzeren ł. w stosunkach lennych pan, zwierzchnik, oddający wasalowi ziemię na prawach lennych.
Swada ł. płynność w wysłowieniu się, dar łatwej i pięknej, porywającej wymowy.
Swastika ind. rodzaj koła albo krzyża, którego ramiona są w postaci 4 gamm Г greckiego abecadła; tajemniczy znak wyrażający życzenie szczęścia.
Świta f. orszak towarzyszący dostojnikowi, monarsze.
Sybaryta g. człowiek prowadzący życie miękkie i zniewieściałe, zamiłowany w zbytkach i rozkoszach, niewieściuch, pieszczoch.
Sybilla g. u starożytnych prorokini, wróżbiarka.
Syderalny rok g. rok gwiazdowy, przeciąg czasu, jakiego potrzebuje ziemia na dokonanie całkowitego obrotu dokoła słońca, nieco dłuższy od roku słonecznego.
Syfilidologja ł. nauka o chorobach wenerycznych.
Syfilis g. przymiot (choroba zaraźliwa), wenerja.
Syfon g. przyrząd do przelewania cieczy z miejsca wyższego w niższe, rurka ssąca, lewar; rura zgięta w kształcie litery S jako zamknięcie wodne w urządzeniach hydraulicznych i kanalizacyjnych; flaszka z przyrządem do przechowywania napojów gazowych.
Sygle ł. znaki skrócenia w stenografji.
Sygnalizować ł. dawać znak, zawiadamiać.
Sygnał ł. wszelki znak umówiony, dany na pewną znaczniejszą odległość.
Sygnał semaforyczny g. telegraf optyczny na kolei żelaznej.
Sygnatura ł. położenie znaku na towarze, na paczce; napis, podpis; w książce: liczba lub głoska kolejna umieszczona u dołu pierwszej stronnicy każdego arkusza książki; rowek w czcionce.
Sygnaturka ł. karteczka przy
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/464
Ta strona została uwierzytelniona.
SutSyg
456
