Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/426

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
SceSci
418

wpisuje się porządek wejść każdego artysty na scenę, oraz wszelkie czynności i rekwizyty, potrzebne do wystawienia sztuki teatralnej.

Scenerja ł. przyozdobienie sceny; krajobraz, okolica.

Sceptrum ł. berło, oznaka władzy monarchicznej.

Sceptycyzm g. pogląd filozoficzny, odmawiający człowiekowi zdolności do poznania prawdy, podający wszystko w wątpliwość; powątpiewanie o wszystkiem, niewiara.

Sceptyczny g. wątpiący, niedowierzający.

Sceptyk g. człowiek wątpiący o wszystkiem i nie wierzący aby wątpliwości jego mogły być kiedy usunięte.

Schadenfreude n. (szadenfrajde) radość z cudzej szkody.

Scheda ł. dział majątku ze spadku; część dziedziczna.

Schemat g. wzór, forma, zarys.

Schematyzm g. postępowanie podług pewnych wzorów oznaczonych.

Scherzando w. (skercando) w muz. żartobliwie.

Scherzo w. (skerco) utwór muzyczny treści wesołej, lekkiej, żartobliwej.

Scholar ł. uczeń, szkolarz.

Scholastyk ł. uczony, zajmujący się zasadami filozofji średniowiecznej; kanonik, członek kapituły; przełożony szkoły katedralnej lub kolegjalnej w wiekach średnich.

Scholastyka ł. kierunek filozofji średniowiecznej, cechujący się podporządkowywaniem badań filozoficznych pod powagę religji, ślepem i bezwzględnem poleganiem na pismach Arystotelesa, oraz zamiłowaniem w djalektyce i rozbiorach subtelnych aż do drobiazgowości.

Scholia ł. krótkie naukowe objaśnienie wyrazów.

Schwamm drüber n. zapomnijmy o tem, nie mówmy o tem, zamrużmy oczy na to.

Schyzma g. dosł. rozdział, oddzielenie; wielki rozdział jaki nastąpił między kościołem zachodnim i wschodnim w XI w.; oderwanie się kościoła wschodniego, który odrzucił władzę Papieża.

Scientyficzny ł. tyczący się wiedzy, ściśle naukowy.

Scil. skróc. scilicet ł. to jest, mianowicie, tu się domyśleć potrzeba.

Scintillante w. w muz. błyskotliwie.