Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/401

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
RemRen
393

cić wyłożone pieniądze, zapłacić należność.

Remedjum ł. środek zaradczy; prawem dozwolony brak na wadze (lub próbie) monet złotych i srebrnych.

Remember a. (rimember) pamiętać! — ostatnie słowo na szafocie Karola I króla Anglji.

Remessa ob. Rimessa.

Reminiscencja ł. wspomnienie, zapamiętane szczegóły odległych rzeczy, zdarzeń; w literat. i muz. ustępy spotkane już gdzieindziej, bezwiedny plagjat wskutek oczytania i osłuchania.

Remis f. (remi) w grze w szachy: partja nierozegrana.

Remisja ł. odłożenie sprawy na inne posiedzenie.

Remitenda ł. w księgarstwie: książki wzięte w komis i odsyłane napowrót jako niesprzedane.

Remitent ł. w prawie wekslowem osoba, której lub na której zlecenie wystawca wekslu (trasant) zobowiązuje osobę trzecią (trasata) do zapłacenia oznaczonej sumy w oznaczonym czasie, nabywca wekslu.

Remitować ł. zwracać, odsyłać napowrót; posyłać weksel.

Remiza f. wozownia; powóz 4 osobowy do najęcia.

Remonstranci f. sekta religijna kościoła ewangiel. reformowanego, to samo co arminjanie.

Remonstrować ł. czyimś twierdzeniom przeciwstawiać swoje odmienne twierdzenia, zbijać czyjeś wywody swojemi wywodami; przekładać, napominać.

Remont f. zakupienie koni dla wojska w miejsce ubyłych; naprawa i utrzymanie drogi, budynku i t. p.

Remontoir f. (remątuar) zegarek z przyrządem do nakręcania bez kluczyka.

Remuneracja ł. jednorazowe wynagrodzenie, zapłata.

Renaissance f. (renesans) odrodzenie, wielki zwrot w dziejach sztuki i piśmiennictwa w XV i XVI w., cechujący się rozbudzonem upodobaniem ku starożytności greckiej i rzymskiej.

Renesansowy styl, w architekturze styl odrodzenia. w szczegółach ornamentacyjnych, wzorujący się na starożytnych wzorach, odznaczający się beczkowatemi sklepieniami i ko-