Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/383

 PurPyl 

375

---

Purgans ł. lekarstwo przeczyszczające.

Purgatorjum ł. czyściec.

Purgatywne środki, środki przeczyszczające.

Purim hebr. święto żydodowskie i post na pamiątkę ocalenia od przygotowanej im przez Hamana klęski.

Puros, w Hiszpanji: czyści, t. j. stronnictwo królewskie.

Purpura ł. barwnik dostarczany przez pewien rodzaj mięczaków śródziemnomorskich, znany starożytnym Fenicjanom, w stanie świeżym bezbarwny, pod wpływom światła przybierający kolor fijoletowy lub szkarłatny; barwa jasno-czerwona, szkarłat; przen. wysokie dostojeństwo, godność królewska lub kardynalska.

Purpurat ł. dostojnik kościoła, kardynał.

Pur sang f. (pür sa͡ę) czystej krwi (zwierzę).

Puryfikacja ł. oczyszczenie; podczas Mszy św. oczyszczenie kielicha po komunji kapłańskiej.

Puryfikaterz ł. ręczniczek płócienny do wytarcia kielicha i rąk kapłańskich podczas Mszy św.

Purysta ł. dbający o poprawność i czystość języka, dążący do wyplenienia wyrazów i zwrotów cudzoziemskich; dbający o czystość obyczajów, o moralność.

Purytanie ł. w Anglji i Ameryce stronnictwo religijne wśród presbiterjanów (ob.), dążące do oczyszczenia kościoła ze wszystkich dodatków nie opartych na Piśmie św.; przen. ludzie surowych i niezachwianych zasad.

Puryzm ł. oczyszczanie języka z cudzoziemskich wyrazów i zwrotów; przesadna czystość w mowie.

Pusować f. pchać naprzód, popierać osobę lub interes wszystkiemi siłami.

Puszty węg. stepy węgierskie.

Puzon n. instrument muzyczny metalowy dęty, rodzaj trąby, składającej się z dwu części, które można rozsuwać i zsuwać, a przedłużając lub skracając instrument, wydobywać tony różnej wysokości.

Pylony g. potężne, czworoboczne, tępościęte wieże, ozdabiające główne wejście świątyń egipskich.