się doświadczalnie do pracy w pewnym zawodzie.
Pralinki f. migdałki smażone w cukrze; cukierki zrobione ze specjalnie przyrządzonej czekolady.
Prała ł. duchowny sprawujący wyższy urząd w kościele (biskup, opat, kanonik kapituły).
Prasa f. przyrząd mający na celu wywieranie silnego mechanicznego nacisku na ciała, w celu zmiany ich kształtu, zwiększenia gęstości, odbicia na ich powierzchni pewnych znaków lub odcisków, tłocznia; ogół pism, ogłaszanych drukiem; ogół czasopism; dziennikarstwo i dziennikarze.
Prct. skr. procent, % od sta, odsetek.
Prebenda ł. dobra kościelne, z których dochody pobiera duchowny, w zamian za obowiązki, które spełnia.
Prebendarjusz a. Prebendarz ł. kapłan zarządzający majątkiem duchownym i pobierający z niego dochód.
Precedencja ł. pierwszeństwo, poprzednictwo.
Precedens ł. wypadek poprzedzający inny podobny, mogący zatem służyć za wzór, jak postąpić w takiem samem położeniu.
Preceptor ł. nauczyciel.
Precesja ł. poprzedzanie punktów równonocnych, zjawisko polegające na tem, że oba punkty równonocne nie zajmują na ekliptyce położenia niezmiennego, lecz przesuwają się po niej wciąż bardzo nieznacznie od wschodu ku zachodowi.
Precipitando w. w muz. szybko, bardzo przyśpieszając.
Precjoza ł. rzeczy drogocenne, kosztowności, klejnoty.
Precyzja f. dokładność, ścisłość, zwięzłość; dosadność.
Precyzyjny, oznaczony, dokładny, niezawodny; pewny, wyraźny, puktualny.
Predestynacja ł. przeznaczenie, los.
Predominacja ł. górowanie, przewaga.
Predykant ł. kaznodzieja.
Predykat ł. w gram. orzeczenie.
Predylekcja ł. szczególne upodobanie do czegoś, do kogoś, przekładanie, lubienie czegoś lub kogoś, więcej niż innych (przedmiotów lub osób).
Predyspozycja ł. usposobienie, skłonność do czego; skłonność organizmu do ulegania pewnym chorobom.
Preegzystencja ł. byt uprzedni, istnienie duszy ludz-
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/362
Wygląd
Ta strona została uwierzytelniona.
PraPre
354